سنگ غدد بزاقی، که در اصطلاح پزشکی سیالولیتیازیس نامیده میشود، عارضهای شایع است که میتواند موجب درد و ناراحتی قابل توجهی شود. این سنگهای کوچک، که در مجاری غدد بزاقی تشکیل میشوند، جریان طبیعی بزاق را مختل کرده و بر کیفیت زندگی فرد تأثیر میگذارند. در این مقاله، به بررسی جامع علائم، علل، روشهای تشخیص و گزینههای درمانی این بیماری میپردازیم تا درک بهتری از این مشکل رایج به دست آورید.
علائم سنگ غدد بزاقی: نشانههای هشداردهنده که نباید نادیده گرفته شوند
سنگهای غدد بزاقی میتوانند با طیف وسیعی از علائم ظاهر شوند که شدت آنها به اندازه و محل سنگ بستگی دارد. شناخت این نشانهها برای تشخیص زودهنگام و درمان به موقع، از اهمیت بالایی برخوردار است.

اولین نشانههای هشداردهنده سنگ بزاقی که نباید نادیده گرفته شوند
اغلب، اولین نشانهها ممکن است مبهم به نظر برسند، اما با دقت میتوان آنها را تشخیص داد. این علائم اولیه شامل احساس خشکی خفیف دهان، طعم غیرعادی در دهان، یا احساس وجود یک توده کوچک و حساس در زیر زبان یا فک است. این نشانهها معمولاً به تدریج ظاهر میشوند و ممکن است در ابتدا مورد بیتوجهی قرار گیرند. کاهش یا تغییر در جریان طبیعی بزاق نیز میتواند از نشانههای اولیه باشد که اغلب با احساس خشکی دهان یا نیاز به نوشیدن آب بیشتر همراه است.
درد و تورم غدد بزاقی؛ چه زمانی میتواند نشانه وجود سنگ باشد؟
شایعترین و بارزترین علائم سنگ غدد بزاقی، درد و تورم هستند. این درد اغلب هنگام غذا خوردن یا حتی فکر کردن به غذا شروع و تشدید میشود، زیرا در این زمان غدد بزاقی برای تولید بیشتر بزاق تحریک میشوند. تجمع بزاق پشت سنگ باعث افزایش فشار و در نتیجه، درد ناگهانی، تیز یا ضرباندار میشود. این فشار ناشی از انسداد مجرا توسط سنگ است که مانع از خروج بزاق تولیدشده میشود. تورم نیز معمولاً در ناحیه زیر فک یا گونه (بسته به غده درگیر) مشاهده میشود و میتواند متناوب باشد. در موارد پیشرفتهتر، ممکن است علائمی مانند تب، لرز، قرمزی و گرمی در ناحیه غده درگیر و حتی خروج چرک از دهانه مجرا مشاهده شود که نشاندهنده عفونت (سیالادنیت) است. طعم بد دهان یا احساس مزه شور نیز میتواند به دلیل تغییر در ترکیب بزاق یا وجود عفونت باشد.
به طور خلاصه، علائم سنگ غدد بزاقی میتواند شامل موارد زیر باشد:
- درد و تورم در ناحیه غده بزاقی (زیر فک، زیر گوش یا زیر زبان) که هنگام غذا خوردن تشدید میشود.
- احساس توده یا برآمدگی حساس در زیر زبان یا فک.
- خشکی دهان یا کاهش جریان بزاق.
- طعم غیرعادی یا شور در دهان.
- تب، لرز، قرمزی و گرمی در ناحیه درگیر (نشاندهنده عفونت).
- خروج چرک از دهانه مجرای بزاقی.
سنگ غدد بزاقی چیست؟ آشنایی با ماهیت، انواع و عوامل خطر
برای درک بهتر سنگهای غدد بزاقی، لازم است با ماهیت، آناتومی غدد و عواملی که منجر به تشکیل آنها میشوند، آشنا شویم.

تعریف، آناتومی غدد بزاقی و محلهای شایع تشکیل سنگ
غدد بزاقی مسئول تولید بزاق هستند که نقش حیاتی در هضم، محافظت از دندانها و حفظ رطوبت دهان ایفا میکند. سه جفت غده بزاقی اصلی شامل غدد پاروتید (زیر گوشها)، تحت فکی (زیر فک) و زیرزبانی (زیر زبان) وجود دارند. سنگهای بزاقی (سیالولیتها) تجمعاتی از کلسیم و سایر مواد معدنی مانند فسفر هستند که در مجاری این غدد تشکیل میشوند و جریان بزاق را مختل میکنند. بیش از 80 تا 90 درصد این سنگها در غدد تحت فکی شکل میگیرند، 6 تا 15 درصد در غدد پاروتید و به ندرت در غدد زیرزبانی دیده میشوند.
چرا غده تحت فکی بیشتر مستعد سنگسازی است؟
غده تحت فکی به دلایل متعددی، بیشتر از سایر غدد مستعد تشکیل سنگ است. مجرای خروجی این غده (مجرای وارتون) طولانیتر، باریکتر و دارای مسیری رو به بالا است که حرکت بزاق را کند میکند. همچنین، بزاق تولیدی این غده غلیظتر بوده و حاوی مقادیر بیشتری کلسیم و فسفات است که همگی به رسوب مواد معدنی و تشکیل سنگ کمک میکنند. این ویژگیهای آناتومیک و بیوشیمیایی، غده تحت فکی را به محل اصلی تشکیل سیالولیتها تبدیل کرده است.
علل و عوامل زمینهای تشکیل سنگهای بزاقی
علت دقیق تشکیل سنگهای بزاقی همیشه مشخص نیست، اما عوامل متعددی میتوانند در این روند نقش داشته باشند. این عوامل شامل موارد زیر هستند:
- کمآبی بدن
- عفونتهای مکرر غدد بزاقی
- مصرف برخی داروها (مانند آنتیهیستامینها، دیورتیکها، آنتیکولینرژیکها و داروهای ضدافسردگی)
- رژیم غذایی کمفیبر
- افزایش سن (بهویژه بالای 40 سال)
- بیماریهای زمینهای مانند نقرس (که میتواند منجر به سنگهای اسید اوریکی شود) یا سندرم شوگرن
- ضربه به دهان
- پرتودرمانی در ناحیه سر و گردن
- استعمال دخانیات
- مصرف بیش از حد کافئین
- جنسیت مرد (این بیماری در مردان شایعتر از زنان است)
به گفته Hopkins Medicine: “Dehydration, due to inadequate fluid intake, illness, or medications such as diuretic (water pills) and anticholinergic drugs Trauma to the inside of the mouth Smoking Gum disease”
تشخیص سنگ غدد بزاقی: گام به گام از معاینه تا روشهای پیشرفته
تشخیص دقیق سنگ غدد بزاقی برای انتخاب بهترین روش درمانی ضروری است. این فرآیند معمولاً شامل ترکیبی از معاینه بالینی و روشهای تصویربرداری است.

معاینه بالینی، شرح حال و روشهای تصویربرداری
پزشک متخصص گوش و حلق و بینی ابتدا با بررسی شرح حال بیمار (مانند زمان شروع درد، ارتباط با غذا خوردن و داروهای مصرفی) و انجام معاینه فیزیکی دهان و فک، به دنبال نشانههای تورم، درد یا لمس سنگ میگردد. در برخی موارد، سنگهای بزرگتر ممکن است در زیر زبان یا فک قابل لمس باشند. برای تأیید تشخیص و تعیین دقیق محل و اندازه سنگ، از روشهای تصویربرداری مانند سونوگرافی (بهترین روش اولیه برای سنگهای متوسط و بزرگ و همچنین ارزیابی غده)، سیتی اسکن (برای سنگهای کوچکتر یا عمقی که با سونوگرافی دیده نمیشوند) و امآرآی (برای بررسی بافت نرم و مجاری) استفاده میشود. سیالوگرافی، که شامل تزریق ماده حاجب به مجرا و سپس عکسبرداری اشعه ایکس است، نیز میتواند برای مشاهده انسدادها مفید باشد.
سیالواندوسکوپی تشخیصی: ابزاری دقیق برای مشاهده سنگ
سیالواندوسکوپی یک روش کمتهاجمی و پیشرفته است که در آن یک آندوسکوپ بسیار ظریف (با قطر کمتر از 1 میلیمتر) وارد مجرای بزاقی میشود. این روش به پزشک امکان میدهد سنگ را به صورت مستقیم مشاهده کند و اطلاعات دقیقی از محل و وضعیت آن به دست آورد. سیالواندوسکوپی نه تنها برای تشخیص، بلکه در بسیاری از موارد برای خارج کردن سنگ نیز کاربرد دارد و نرخ موفقیت بیش از 90 درصدی را برای بسیاری از موارد به همراه دارد.
تفاوت سنگ غدد بزاقی با سنگ لوزه
برای تشخیص افتراقی، مهم است که سنگ غدد بزاقی را از سنگ لوزه متمایز کنیم. این دو عارضه، با وجود شباهت در ایجاد ناراحتی در ناحیه دهان و گلو، ماهیت و محل تشکیل متفاوتی دارند:
| ویژگی | سنگ لوزه | سنگ غدد بزاقی |
|---|---|---|
| محل تشکیل | چالههای لوزهها | مجاری غدد بزاقی |
| علائم | بوی بد دهان، احساس وجود جسم سفید در لوزه، گلودرد | درد هنگام غذا خوردن، تورم غدد، خشکی دهان |
| تشخیص | معاینه مستقیم دهان و گلو | سونوگرافی، CT، سیالوسکوپی |
| درمان | برداشت سنگ لوزه، شستشو، غرغره آب نمک | سیالندوسکوپی، جراحی، سنگ شکنی |
روشهای درمان سنگ غدد بزاقی: از مراقبتهای خانگی تا مداخلات پزشکی
درمان سنگ غدد بزاقی بسته به اندازه، محل و شدت علائم متفاوت است و میتواند شامل رویکردهای خانگی، دارویی یا جراحی باشد.

درمانهای خانگی و راهکارهای افزایش جریان بزاق
برای سنگهای کوچک، برخی روشهای خانگی میتوانند به دفع خودبهخودی سنگ کمک کنند. این روشها شامل نوشیدن فراوان آب برای رقیق کردن بزاق، ماساژ ملایم ناحیه غده بزاقی برای تحریک جریان بزاق، مکیدن لیمو یا آبنباتهای ترش بدون قند برای افزایش تولید بزاق، و استفاده از کمپرس گرم برای کاهش درد و تورم است. مصرف مسکنهای بدون نسخه مانند پاراستامول یا ایبوپروفن نیز میتواند به تسکین درد کمک کند.
بر اساس توصیه NHS: “کارهایی که میتوانید برای کمک به دفع سنگهای غدد بزاقی انجام دهید میتوانید با انجام کارهایی که به افزایش میزان بزاق در دهان کمک میکند، سنگ غدد بزاقی را از بین ببرید، مانند: مکیدن لیمو یا قطره لیمو نوشیدن آب فراوان به آرامی اطراف سنگ را ماساژ دهید اگر درد و تورم دارید، میتوانید: پاراستامول یا ایبوپروفن مصرف کنید مکعبهای یخ یا آبنباتهای یخ را بمکید تا زمانی که سنگ برداشته نشود، علائم از بین نمیروند.”
درمانهای دارویی و روشهای کمتهاجمی (سنگشکنی و سیالواندوسکوپی درمانی)
در صورت بروز عفونت، پزشک ممکن است آنتیبیوتیک تجویز کند. داروهای ضدالتهاب و مسکن نیز برای کنترل درد و تورم استفاده میشوند. روشهای کمتهاجمی شامل سیالواندوسکوپی درمانی است که با استفاده از آندوسکوپ ظریف، سنگ را مستقیماً خارج میکند. این روش برای سنگهای کوچک تا متوسط بسیار مؤثر است. سنگشکنی با امواج صوتی (ESWL) نیز میتواند سنگهای متوسط را به قطعات کوچکتر تقسیم کند تا راحتتر دفع شوند. این روش غیرتهاجمی است و معمولاً برای سنگهایی که در دسترس سیالواندوسکوپی نیستند، استفاده میشود.
علائمی که نشان میدهد نیاز به بررسی تخصصی وجود دارد
در صورتی که علائم شما با درمانهای خانگی بهبود نیافت، درد و تورم شدید شد، تب و لرز داشتید، یا چرک از دهانه مجرا خارج شد، باید فوراً به پزشک متخصص مراجعه کنید. این علائم میتوانند نشاندهنده عفونت جدی یا انسداد کامل باشند که نیاز به مداخله پزشکی فوری دارد. همچنین، اگر توده قابل لمس در ناحیه غده بزاقی بزرگتر شد یا سفت و ثابت به نظر رسید، بررسی تخصصی برای رد سایر مشکلات ضروری است.
جراحی سنگ غدد بزاقی و استراتژیهای پیشگیری
در مواردی که سنگ بزرگ باشد یا با روشهای دیگر قابل درمان نباشد، جراحی ضروری میشود. همچنین، رعایت نکات پیشگیرانه میتواند از تشکیل مجدد سنگ جلوگیری کند.

چه زمانی جراحی برای برداشتن سنگ ضروری میشود؟
جراحی زمانی توصیه میشود که سنگها بسیار بزرگ باشند، در عمق غده قرار گرفته باشند، یا با روشهای کمتهاجمی قابل برداشت نباشند. انواع جراحی شامل سنگبرداری مجرایی (برداشتن سنگ با حفظ غده) و سیالوادنکتومی (برداشتن کامل غده در موارد عفونتهای مکرر یا آسیب شدید) است. این جراحیها معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام میشوند. تصمیم برای جراحی بر اساس اندازه، محل سنگ، تعداد سنگها و تأثیر آنها بر عملکرد غده بزاقی گرفته میشود.
نکات کلیدی برای پیشگیری از تشکیل مجدد سنگهای بزاقی
پیشگیری از تشکیل سنگهای بزاقی شامل موارد زیر است:
- حفظ هیدراتاسیون مناسب با نوشیدن آب فراوان (حداقل 8 لیوان در روز).
- رعایت بهداشت دهان و دندان.
- اجتناب از مصرف دخانیات.
- کاهش مصرف کافئین.
- رژیم غذایی متعادل و کمچرب و پرفیبر.
- مراجعه منظم به دندانپزشک و متخصص گوش و حلق و بینی برای بررسیهای دورهای.
- کنترل بیماریهای زمینهای مانند نقرس یا سندرم شوگرن.
- مدیریت صحیح داروهایی که باعث خشکی دهان میشوند.
مشاوره تخصصی برای بررسی علائم سنگ غدد بزاقی همراه با درمان لیزر در مطب خانم دکتر توانگر
اگر با علائم سنگ غدد بزاقی مواجه هستید و به دنبال تشخیص دقیق و برنامهریزی درمانی مؤثر هستید، مشاوره با یک متخصص دهان، فک و صورت ضروری است. در مطب خانم دکتر توانگر، متخصص برجسته دهان، فک و صورت اصفهان، میتوانید از بررسیهای تخصصی برای ارزیابی علائم خود بهرهمند شوید. با توجه به تخصص ایشان در زمینه لیزر برای درمان زخمها، زیبایی لثه و جراحیهای دهان، رویکردهای درمانی نوین و کمتهاجمی، از جمله مدیریت عوارض و بهبود پس از جراحی با استفاده از تکنولوژی لیزر، میتواند به شما در مسیر بهبودی کمک شایانی کند. لیزر میتواند در کاهش التهاب، تسریع بهبود بافتها و مدیریت درد پس از مداخلات مربوط به سنگ غدد بزاقی، نقش مؤثری ایفا کند.
نتیجهگیری
سنگ غدد بزاقی یک عارضه قابل درمان است که با شناخت علائم، تشخیص به موقع و انتخاب روش درمانی مناسب، میتوان از عوارض آن پیشگیری کرد. از راهکارهای خانگی ساده گرفته تا مداخلات پیشرفته پزشکی و جراحی، گزینههای متعددی برای مدیریت این بیماری وجود دارد. همواره توصیه میشود در صورت مشاهده هرگونه علامت مشکوک، برای ارزیابی دقیق و دریافت مشاوره تخصصی به پزشک مراجعه کنید تا بهترین مسیر درمانی برای شما تعیین شود.